Store Mosse

Nummer één! Tijdens ons Workaway avontuur in Stockaryd bezochten we Store Mosse, vrij vertaald: groot moeras. De eerste zonnestralen van 2021 (dit op 30 januari!!!) verwelkomden ons in een besneeuwd park. We besloten ondanks de vrieskou de langste wandeling rond het grote meer te doen. Na weken werken op een donkere en stoffige zolder was het witte landschap een hele verademing.

Åsnens

Het jongste nationaal park van Zweden met een super deluxe grillplaats waar we van de heerlijke empanadas van Lucía en Mauro genoten. De timing van ons bezoek was niet schitterend aangezien Åsnens uit eilanden en veel water bestaat. Het ijs was helaas nog niet dik genoeg om van eiland naar eiland te wandelen. Toch lieten we de moed niet zakken en maakten een korte wandeling. Nu weten we wel dat Åsnens deze zomer absoluut een bezoek per kano waard is.

Björnlandet

Met als letterlijk hoogtepunt de Björnberget of berenberg. Als we ergens in Zweden een beer in het wild wouden zien dan moest het hier wel zijn! Na een spannende beklimming met Rafiki op een ijzige weg trokken we op onze sneeuwraketten door het oeroude bos waarin bomen littekens vertoonden van bosbranden door de eeuwen heen. Veel bos, weinig beer. De koning van dit park was blijkbaar nog in winterrust waardoor we niet meer dan berensporen in de sneeuw te zien kregen. Misschien deze zomer?

Stora Sjöfallet

Mijn absolute favoriet tot nu toe en dat om zoveel redenen: de sneeuwschoenen aan mijn voeten, de tent in de (lees: Jehan zijn) rugzak en de bergen in elke windrichting! Dit nationaal park vormt samen met de nationale parken Sarek, Muddus en Padjelanta en de natuurreservaten Sjaunja en Stubba het werelderfgoed Laponia, sinds kort één van mijn favoriete plekjes op aarde.

Abisko

Het oudste en bekendste nationaal park van Zweden. Hier vertrekt of eindigt, het is allemaal een kwestie van hoe je de kaart draait, de Kungsleden, de koning der wandelingen (letterlijk vertaald is het eigenlijk de wandeling van de koning). Om de één of andere reden was ik ervan overtuigd dat de Kebnekaise, de hoogste berg van het land, zich in dit nationaal park bevond. Niet dus. Gelukkig boden de coole canyon, de gouden ster en de prachtige omgeving troost.

Pieljekaise

Genoemd naar de 1122 meter hoge Pieljekaise of Bieljijgájse. Leuk weetje: Bieljijgájse betekent ‘oorberg’ in het Sami en de prachtige berg zou in profiel op een oor lijken. Helaas kom ik dit nu pas te weten waardoor we dit niet hebben kunnen checken. Nog iets voor deze zomer! Ook door dit nationaal park loopt de Kungsleden. Goed nieuws want dat betekent dat wij, stervelingen die nog niet zo vaardig zijn met kaart en kompas, in de winter de rode markeringen kunnen volgen waarlangs het ondergesneeuwde pad loopt.

We trokken van rode strepen op bomen naar de rode kruizen boven de boomgrens. Ons doel was de Pieljekaisestugan. Om in deze berghut te kunnen genieten van onze broodjes, kaas en chocolade moesten we eerst 8 kilometer afleggen, tegen de hoogtelijnen in. We ploeterden door de sneeuw tussen de kale berken en kwamen vervolgens terecht in een uitgestrekt besneeuwd berglandschap. Het was alsof we aan de poorten van de hemel kwamen aan de voet van de indrukwekkende Pieljekaise. Hoe dromerig het landschap mij ook maakte, we mochten ons doel niet uit het oog verliezen: de Pieljekaisestugan, die we 2,5 kilometer later bereikten.

Wordt vervolgd.